تشخیص آب مروارید یا کاتاراکت
تشخیص آب مروارید یا کاتاراکت برای تشخیص آب مروارید باید معاینه کامل چشم پزشکی توسط متخصص چشم انجام شود. برای بررسی عملکرد بینایی از بیمار در مورد محدودیت هایی بیناییش سوال می کنیم و حدت بینایی را با عینک و بدون عینک اندازه گیری می کنیم. در بیمارانی که از خیرگی و پخش نور شکایت دارند با باتاباندن منبع نوری از یک طرف، حدت بینایی با چارت دید را اندازه می گیریم. وسایل دیگری نیز برای این کار وجود دارد. با این اندازه گیری ها میزان اثر نور چراغ ماشین های روبرو بر عملکرد بینایی فرد در رانندگی شب ارزیابی می شود و کاهش عملکرد بینایی را بررسی می کند.
برای تشخیص صحیح، معایناتی که توسط چشم پزشک انجام می شود شامل موارد زیر می باشد:
- اندازه گیری قدرت بینایی
- معاینه ظاهر چشم ها
- بررسی حرکات چشم ها
- معاینه با دستگاه اسلیت لامپ
- بررسی واکنش مردمک ها در برابر نور
- تونومتری : با این معاینه فشار چشم اندازه گیری می شود. افزایش فشار ممکن است علامت گلوکوم (آب سیاه) باشد.
- گشاد کردن مردمک که با مصرف قطره های چشمی صورت می گیرد و به چشم پزشک اجازه می دهد تا تمام قسمتهای عدسی و شبکیه را کاملا معاینه کند.
- سونوگرافی چشم و تعیین شماره لنز داخل چشمی
آب مروارید
در ارزیابی بیمار مبتلا به آب مروارید هدف اصلی بررسی موارد زیر است:
- آیا کدورت عدسی بر بینایی اثر قابل توجهی دارد؟
- آیا میزان کدورت عدسی کاهش دید بیمار را توجیه می کند؟
- آیا انجام عمل کاتاراکت به احتمال زیاد باعث بهبود دید بیمار و افزایش کیفیت زندگی او خواهد شد تا ریسک عمل قابل توجیه باشد؟
- آیا بیمار تحمل عمل جراحی را دارد و می تواند دستورات و مراقبت های پس از عمل را انجام دهد؟
اگر جواب این سوالات برای افزایش بینایی بیمار برای پزشک و بیمارقانع کننده بود، اقدام به عمل می کنند.تشخیص آب مروارید یا کاتاراکت
فاکتورهای موثر در نتیجه جراحی مثل شدت آب مروارید، میزان اتساع مردمک پس از ریحتن قطره های چشمی (هر چه مردمک تنگ تر باشد، شانس بروز عوارض حین عمل بیشتر است)، شفافیت و ضخامت و سلامتی قرنیه، ثبات عدسی، عمق اتاق قدامی چشم و سلامت عصب بینایی و شبکیه بررسی می شوند.