ساختمان چشم-عصب بینایی

 عصب بینایی، در پشت شبکیه قراردارد که سیگنالها را از سلولهای فتورسپتور (گیرنده تصویر) به مغز منتقل می کند . این عصب پیام های بینایی را از شبکیه به مغز ارسال می کند. در بعضی ازبیماریها مانند مولتیپل اسکلروزیس یا همان MS ، مسمومیت با الکل متیلیک (الکل چوب)، آب سیاه ، نوریت و نوروپاتی اپتیک و…. عصب بینایی آسیب می بیند.

عصب بینایی در پشت چشم قرار دارد. همچ

ساختمان چشم – عضلات چشم

حركات كره چشم در هر چشم به وسيله 6 عضله خارج کره چشمي كه به اطراف كره چشم مي چسبد كنترل مي شود. اختلال حرکتي و يا عدم هماهنگي آن ها مي تواند منجر به انحراف چشم يا لوچي (استرابیسم) شود.

عضلات خارجى چشم شامل ۴ عضله راست (رکتوس) و دو عضله مايل می باشند. عضلات رکتوس چهار عضله هستند که از حلقه احاطه‌کننده عصب بينائى (حلقه زين) در راس کاسه چشم منشاء مى‌گيرند و در چهار قسمت فوقانی، تحتانی، خارجی و داخلی در قدام استواى کره چشم به آن متصل مى‌شوند.

عضلات مايل شامل دو عضله هستند: عضلهٔ مايل فوقانى و مايل تحتانى که عضله مايل فوقانى بلندترين و نازک‌تر

ساختمان چشم – شبکيه

شبکیه قسمت حساس به نور چشم است كه در پشت چشم ، مابين زجاجيه و مشيميه قرار دارد و شامل مجموعه اي از سلولهاي حساس به نور و انواع مختلف نرونهاست. سلولهاي استوانه اي مسئول ديد سياه و سفيد هستند و سلولهاي مخروطي رنگها را تشخيص مي دهند. نرونهاي (سلولهای عصبی) مياني شبكيه نيز سيگنالهاي بينايي رسيده را جمع آوري و اطلاعات را به عصب بينايي منتقل مي كنند.

شبكيه از ميليونها سلول اختصاصي فتورسپتور (گيرنده نور)بنام سلولهاي مخروطي و استوانه اي تشكيل شده است كه شعاعهاي نوري را به سيگنالهاي الكتريكي تبديل مي كنند و از طريق عصب بينايي به مغز منتقل مي كنند. سلولهاي استوانه اي توانايي ديد در نور كم و سلولهاي مخروطي توانايي 

 ساختمان چشم – فضاي خلفي و زجاجيه

فضاي خلفي چشم كه محوطه پشت عدسي چشم تا سر عصب بینایی است توسط زجاجيه که در واقع يک ماده ژله مانند شفاف است پر مي‏شود. زجاجیه (Vitrous Body) ماده ای ژله مانند و بی رنگ است که باعث حفظ شکل کروی چشم می‌شود، و همراه با زلالیه فشار درون چشم را ثابت نگاه می‌دارد. به علاوه، زجاجیه لایهٔ گیرنده های نوری و شبکیه را بر روی مشیمیه فشار می‌دهد و آن را در جای خود ثابت می‌کند. همچنین، زجا

ساختمان چشم – آناتومی مشمیه

لایه میانی چشم عمدتاَ از بافت عروقی (رگهای خونی) تشکیل شده است.مشيميه پرده نازك سياه رنگي است كه دور شبكيه را احاطه كرده است. اين پرده تعداد زيادي رگ هاي خوني دارد كه مواد غذايي را به بخش هايي از شبكيه مي رساند. به علاوه سلول هاي اين لايه حاوي تعداد زيادي رنگ دانه سياه ملانين است كه رنگ سياهي به اين بخش از چشم مي دهد. وجود رنگ سياه مانع از انعكاس نورهاي اضافي در داخل كره چشم مي شود و به تشكيل تصوير واضحتر كمك مي كند.

ساختمان چشم انسان

جسم مژگانی Cilliary body

جسم مژگانی (ciliary body) بخش ضخیم لایه میانی (لایهٔ عروقی) چشم است که حد فاصل مشیمیه و عنبیه است.جسم مژگانی از ماهیچه مژگانی و زوائد مژگانی تشکیل شده‌است. جسم مژگانى (Ciliary Body) عضوى است با مقطع مثلثى که از يک ناحيه قدامى چين‌دار (Pars Plicata) و يک ناحيه خلفى مسطح (Pars Plana تشکيل شده است.

مويرگ‌هاى آن برخلاف عنبيه داراى منافذ هستند لذا فلورسئين وريدى از آنها نشت مى‌کند. لايه بى‌رنگ داخلى اپى‌تليوم سيليارى ادامه لايه شبکيه عصبى و لايه رنگى خارجى آن ادام

ساختمان چشم – مردمک

مردمك، سوراخي است در وسط عنبيه که مقدار نور وارد شده به چشم را تنظيم مي كند. وقتي چشم در محيط پر نور قرار مي گيرد مردمك تنگ مي شود تا مقدار نور كمتري وارد چشم شود؛ و بر عکس زماني که چشم در محيط كم نور قرار مي گيرد مردمك گشاد مي شود تا نور بيشتري وارد چشم شود. قطر مردمک ممکن است به کوچکی 2 میلی متر یا به بزرگی 8-10 میلی متر باشد.

مردمک توسط ماهیچه‌های موجود در عنبیه با توجه به شدت نور تنگ و گشاد می‌شود. این عمل در اثر تحریک اعصاب پاراسمپاتیک و سمپاتیک صورت می‌گیرد. شکل مردمک در گونه‌های مختلف جانوران به اشکال مختلفی مثلا دایره‌ای، هلالی و غیره دیده می شود.

از آنجایی که تقریباً همه نوری که از مردمک عبور می‌کند توسط سلول‌های گیرنده شبکیه جذب می‌شود، مردمک به رنگ سیاه دیده می‌شود. به هنگام عکاسی از چشم در محیط کم نور، مردمک چشم با سرعت کافی تنگ نمی‌شود؛ به همین دلیل مردمک در عکس قر

ساختمان چشم – عنبیه 

عنبيه بخش رنگي پشت قرنيه است كه رنگ چشم افراد را تعيين مي كند. عنبيه به رنگهاي مختلف مانند آبي، سبز، قهوه ‏اي، عسلي وغيره مي‏باشد. عنبیه در پشت قرنیه قرار گرفته‌ است. عنبیه دارای دو سطح جلویی (قدامی) و پشتی (خلفی) است. سطح جلویی آن به طرف قرنیه بوده و کمی محدب است. سطح پشتی کمی مقعر و کنار خارجی آن مجاور و چسبیده به جسم مژگانی است و قسمت مرکزی آن روی عدسی قرار دارد. این پرده فضای میان عدسی و قرنیه را به اتاقک های جلویی و پشتی تقسیم می‌کند که از مایع زلالیه پر شده اند. اتاقک جلویی در جلوی عنبیه واقع شده و حد جلویی آن سطح پشتی قرنیه و حد عقبی آن سطح جلویی عنبیه و قسمتی از سطح جلویی عدسی است.

ساختمان چشم – صلبيه

صلبيه یا اسکلرا قسمت سفيدي چشم است که در امتداد قرنيه ميباشد و تا پشت چشم و تا عصب بينايي ادامه مي يابد. در واقع صلبيه بافت نسبتاً محكمي است كه دورتا دور كره چشم به جز قرنيه را مي پوشاند. صلبیه تقریباً چهارپنجم مساحت کرهٔ چشم را می‌پوشاند. این لایه در نواحی مختلف آن ضخامتی حدود 0.3 تا یک میلی‌متر دارد و سفیدی چشم انسان را تشکیل می‌دهد . بافت محکم صلبیه فشار داخل چشم را نگاه می‌دارد و چشم را از ضربات احتمالی حفظ می‌کند. این پوشش در یک ششم قدامی چشم شفاف است و تبدیل به قرنیه می شود.

ساختمان چشم – ليمبوس