لیزر اگزایمر وسیله ای است که از آن امروزه برای اصلاح جراحی عیوب انکسار استفاده می شود. اعمال جراحی رایجی که از این لیزر استفاده می کنند شامل: لیزیک (LASIK)، لازک(LASEK)، پی_آر_کی (photorefractive keratectomy (PRK ، ترانس پی آر کی (Trans epithelial PRK)،  پی تی کی( Photo Therapeutic Keratectomy(PTK  و ….. است.

تاریخچه لیزر اگزایمر

از لیزر اگزایمر از سال ۱۹۸۷ برای عمل PRK استفاده می شد و در سال ۱۹۹۵ استفاده از این لیزر. در  PRK مورد تأیید انجمن دارو و غذای آمریکا  FDA قرار گرفت.لیزر های اگزایمر خاصی برای لیزیک تأییدیهFDA گرفته اند. این لیزر، لیزر سرد (عدم تولید حرارت) بوده و اجازه برداشت دقیق بافت. (به منظور شکل دهی مجدد سطح قرنیه)، بدون آسیب حرارتی به بافت های مجاور را می دهد. 
  لیزر اگزایمر؛ لیزری بسیار دقیق بوده که با استفاده از امواج نوری با انرژی زیاد و غیر قابل رویت، سطح قرنیه را تراش میدهد. پس می توان سطح قرنیه را کم شیب تر یا پر شیب تر کرد. چنین می توان تصور کرد که این لیزر سطح قرنیه را طوری تراش می دهد که انگار لنز تماسی دائمی روی قرنیه گذاشته باشیم.
دقت لیزر اگزایمر به حدی است که با هر پالس طی ۱۲ بلیونیوم ثانیه ۰/۲۵ میکرون از بافت را تراش می دهد که معادل یک دویستم ضخامت موی انسان و یا ۳۹ میلیونیوم اینچ است!!!!.

    فیلم جراحی عیوب انکسار 

نحوه کار لیزر اگزایمر Excimer

لیزر اگزایمر هنگام تخلیه انرژی الکتریکی فشار قوی در حفره ای پر از گازهای کمیاب، یعنی گازهای آرگون و فلوراید، نور ماوراء بنفش با طول موج خاص (۱۹۳ نانومتر) را تولید می کند. اتم ها یا یون های آرگون-فلوراید از طریق استفاده از انرژی الکتریکی برانگیخته می شوند. این اتم های انرژی دهنده فوتون (فوتون کوچکترین واحد انرژی تابشی) از خود نور ساطع می کنند. این پرتو نور سپس از طریق یک سری آینه ها و منشورهای درون دستگاه لیزر عبور می کند تا کیفیت نوری پرتو را افزایش دهد. با کنترل پالس های لیزر اکسایمر با رایانه، ابزار می تواند شکل قرنیه مورد نظر را ایجاد کند.

بافت بیولوژیکی مانند قرنیه برای شکستن پیوندهای بافتی به انرژی فوتونی خاصی نیاز دارد. هنگامی که پرتوی لیزر به قرنیه برخورد می کند، پیوندهای بین مولکولی شکسته شده و مولکول ها با سرعت ۲۰۰۰ متر بر ثانیه در هوا پراکنده می شوند. این کار یک بافت قرنیه زیرین صاف و شفاف باقی می گذارد. این فرآیند با عنوان فوتوابلیشن .(حذف با کمک نور) شناخته می شود. نور ماوراء بنفش توسط مولکول های بافت قرنیه جذب می شود که پیوندهای مولکولی را می شکند و. بافت عملاً بخار می شود. هیچ اسکاری (جای زخمی) در قرنیه باقی نمی ماند زیرا در واقع هیچ گرمایی  در این فرآیند تولید نمی شود.
لیزرهای پالسی تا یک میلیون برابر از لیزر موج پیوسته قدرت بیشتری دارند. این انرژی زیاد منجر .به شکستن پیوندهای کربن به کربن مولکول های قرنیه و بخار شدن .مولکول های هوا با سرعت مافوق صوت می شود!.
انرژی لیزر اکسایمر توسط بافت حاوی آب مانند قرنیه جذب می شود. انرژی لیزر خود در .نواحی غیر از کانون آن به سرعت  کاهش می یابد. بنابراین، انرژی لیزر ماوراء بنفش به بافت عمقی چشمی نفوذ نمی کند و بنابراین به سایر بافت های چشم آسیب نمی رساند.

تراش و شکل دهی قرنیه با دقت دقیق باورنکردنی

علاوه بر عدم وجود اسکار، یکی دیگر از مزایای استفاده از لیزر اگزایمر، دقت باورنکردنی است که می تواند بافت  مورد نظر را بدون آسیب حرارتی به بافت اطراف از بین ببرد. از آنجا که انرژی بالای فوتون اکسایمر با. نفوذ به بافت به سرعت کاهش می یابد، هر پالس فقط ۰٫۲۵ میکرون بافت .(یک چهار هزارم میلی متر) را از بین می برد. حدود ۲۰۰ پالس از لیزر اکسایمر برای تراشیدن موی معمولی انسان که قطر آن حدود ۵۰ میکرون است لازم است. نمودار و اصطلاحات زیر به شما کمک می کند تا دقت دقیق لیزر اکسایمر را بیشتر ارزیابی کنید.

    ۱ میکرون = .یک هزارم میلی متر
    ۱۰۰۰ میکرون = ۱ میلی متر
    ضخامت قرنیه (متوسط) = ۵۳۰ میکرون
    ۱ سلول اپیتلیال قرنیه = ۱۰ میکرون
    عمق در هر پالس لیزر = ۰٫۲۵ میکرون
    قطر موی انسان = ۵۰ میکرون